Ενώ τα παραγόμενα προϊόντα της χώρας μας δεν φτάνουν να καλύψουν ούτε το 20% των αναγκών μας, η ανεργία καλπάζει με ρυθμούς ανησυχητικούς!. Αλήθεια, πώς εξηγείται, ενώ υπάρχει έλλειψη προϊόντων, να μην υπάρχουν θέσεις εργασίας; Κατά την άποψη μου, ευθύνεται το παιδαγωγικό μας σύστημα, που αδυνατεί να δημιουργήσει ανθρώπους παραγωγικούς!. Η θεωρητικολογία δίχως πρακτική εξάσκηση αφ’ ενός, και η εξειδίκευση σε βαθμό ρομποτοποίησης, αφ’ ετέρου, δημιουργούν πολίτες ανίκανους να προσαρμοστούν στην Ελληνική πραγματικότητα, αλλά κατάλληλους για εργάτες μεγάλων εταιριών.
Η εξειδίκευση προς την οποία ωθεί τους νέους το ξενόφερτο παιδαγωγικό μας σύστημα, δημιουργεί πολίτες ανίκανους να συντηρηθούν, δίχως τη σκέπη μιας ανεπτυγμένης βιομηχανικά χώρας. Και επειδή η χώρα μας δεν είναι τέτοια, για να επιβιώσουν θα αναγκαστούν ή να μεταναστεύσουν ή να δεχθούν την υποταγή μας στις πολυεθνικές εταιρίες, με την ελπίδα ότι επιτέλους θα εργαστούν!.
Οι εναλλακτικές μορφές εργασίας, βασισμένες στις εναλλακτικές μορφές διαπαιδαγώγησης, θα προκύψουν με την ανάπτυξη της ικανότητας παραγωγής ολοκληρωμένων προϊόντων και όχι μόνον ενός μέρους τους, όπως είθισται σήμερα. Ο άνεργος χημικός για παράδειγμα, που περιμένει μία μεγάλη εταιρία εταιρεία να τον προσλάβει ενώ δεν έχει καύσιμα για το αμάξι του, μπορεί να μάθει να παράγει μόνος του βιοκαύσιμα ανακυκλώνοντας τα καμένα λάδια απ’ τις φριτέζες των εστιατορίων. Και ο άνεργος εξειδικευμένος οικοδόμος που περιμένει να προσληφθεί από κάποια μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία ενώ δεν έχει πόρους για τα ενοίκια, μπορεί να μάθει να κτίζει μόνος του το σπίτι του και τα σπίτια των φίλων του, χρησιμοποιώντας μάλιστα φυσικά υλικά.
Μπορούν να αναβιώσουν παραδοσιακά επαγγέλματα που έχουν χαθεί, εξ’ αιτίας της στροφής μας προς τα έτοιμα βιομηχανικά προϊόντα. Αρκεί να μάθουμε να είμαστε ποιοτικοί, δημιουργικοί και αυτάρκεις.
Επειδή ζούμε σε μια χώρα που δεν είναι και δεν πρέπει να γίνει βιομηχανική, ειδικά τώρα που η βιομηχανία βρίσκεται σε κρίση, πρέπει να αναζητήσουμε εναλλακτικές μορφές εργασίας που θα βασίζονται αφ’ ενός στην αναβίωση της παράδοσης και αφ’ ετέρου στην ανάπτυξη καινοτόμων δράσεων βασιζόμενων στην τέχνη, τον πολιτισμό, την επιστήμη και τη φιλοσοφία.
Οι εναλλακτικές μορφές κοινωνικών δομών, οι εναλλακτικές μορφές δόμησης, οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας, οι εναλλακτικές μορφές διατροφής, θεραπείας, συναλλαγών, διαπαιδαγώγησης, τέχνης και διακυβέρνησης, όταν διερευνηθούν και προβληθούν, θα δημιουργήσουν νέες εναλλακτικές μορφές εργασίας. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που πρέπει να στηρίξει την οικονομία της στην παραγωγή πνεύματος, τέχνης και πολιτισμού, δημιουργώντας δελεαστικά πακέτα εναλλακτικού τουρισμού απευθυνόμενα σ’ όλη την οικουμένη. Για να επιβιώσουμε και να πρωτοστατήσουμε, πρέπει να επενδύσουμε τους πόρους μας στο διαφορετικό, αντί να μιμούμαστε παθητικά τους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου